Nieuwe fiets

 

‘Freddie, ga nou slapen joh. Ik word helemaal tureluurs van je.’ Nellie muis draaide zich met een zucht om in haar bed. Ze had slaap! Maar haar broertje, Freddie, bleef maar door kletsen.

Morgen was het zijn verjaardag. Hij was helemaal zenuwachtig. ‘Oké Nel, welterusten dan’ zei Freddie. Maar 2 minuten later begon hij alweer. ‘Ik hoop dat ik een nieuwe game krijg voor de computer, Nel. Of dat nieuwe boek over cowboys. Of een DVD van Mousy Potter. Of mischien wel …’ ‘Ik hoor je niet, hoor Freddie’ zei Nellie. ‘Ik SLAAP! Zou jij ook eens moeten proberen.’ In zichzelf moest ze lachen. Freddie was zo vol van zijn verjaardag. Nellie wist wat hij zou krijgen. Die valt morgen van zijn stoel van blijdschap, dacht ze. Zoiets verwacht hij niet. Echt niet Eindelijk bleef het stil in het bed aan de andere kant van de kamer. Hè hè, dacht ze. Hij is toch in slaap gevallen. Ik hoop dat hij lekker droomt. Van verjaarstaarten en cadeautjes en feest! Ze draaide zich nog eens om en deed haar ogen dicht. Niet veel later was zij ook diep in slaap.

 

In de kamer zaten meneer en mevrouw muis. ‘Ik hoor niks meer, Bella’ zei vader muis. ‘Wacht even’ zei mevrouw muis. ‘Ik ga voor de zekerheid even kijken. Het zou jammer zijn als Freddie toch nog wakker is. Het moet echt een verrassing voor hem zijn.’ Ze liep voorzichtig naar de slaapkamer van Nellie en Freddie en gluurde naar binnen. ‘Ze slapen als rozen’ zei ze, toen ze weer terug was in de kamer. ‘Mooi’ zei meneer muis. Dan ga ik de fiets ophalen, bij de buren. Kunnen we hem mooi inpakken. Ik heb echt meters inpakpapier.

Hij ging de deur uit en kwam even later terug met een prachtige rode fiets. ‘Jeetje, ik zou hem zelf wel willen hebben’ lachte meneer muis. ’t Is echt een stoere fiets!’ Mevrouw muis had de andere cadeautjes al gepakt. Een knalgeel shirt en een gele helm. ‘Dan valt hij goed op in het verkeer’ zei ze. ‘Die helm is eigenlijk niet nodig’ lachte meneer muis. ‘Freddie moet wel een keihard hoofd hebben. Hij is al zo vaak gevallen. Van de trap. En van de glijbaan. Op het ijs en van de schommel. Hij mankeert nooit iets. Zijn hoofd is vast van massief beton.’ ‘Ja, ja’ zei mevrouw muis. ‘Maar het verkeer is wel iets anders. Hij moet die helm op. Anders mag hij niet fietsen.’ Meneer en mevrouw muis pakten de fiets, het shirt en de helm in. Mevrouw Muis dekte de tafel voor het ontbijt en legde de twee cadeautjes bij het bord van Freddie. De fiets zetten ze nog even weg, in de keuken. Toen versierden meneer en mevrouw de kamer en Freddie’s stoel.

 

De volgende ochtend, heel vroeg, werd iedereen wakker door het geschreeuw van Freddie. ‘Jeetje, wat gaaf versierd’ hoorden ze. ‘En twee cadeautjes!! Wat zou er in zitten? Ik kan bijna niet wachten.’ hoorden ze hem roepen.

‘Ik geloof dat onze jarige zoon wakker is’ lachte mevrouw muis. Meneer muis was al opgestaan. Samen liepen ze de kamer in. ‘Gefeliciteerd, lieverd!’ zei mevrouw muis. Ze gaf Freddie een dikke knuffel. ‘Gefeliciteerd jongen!’ zei meneer muis. Hij sloeg zijn zoon op zijn rug. ‘Freddie, ik was het bijna vergeten, je verjaardag’ plaagde Nellie. ‘Gelukkig had ik nog net genoeg tijd om een cadeautje voor je te kopen.’ Ze gaf Freddie een mooi ingepakt pakje. ‘Dank je wel, Nel’ lachte Freddie. Hij scheurde het papier er af. ‘Een fietsband plak set’ zei hij. ‘Dat is stom, Nel, ik heb niet eens een fiets.’ ‘Maak je andere cadeautjes ook maar open, Fred’ zei meneer muis. Freddie ging op de versierde stoel zitten en maakte de pakjes open. ‘Een helm en een shirt’ zei hij. ‘Mooi hoor.’ ‘Je kijkt een beetje sip,’ zei zijn moeder. ‘Nou ja’ aarzelde Freddie. ‘Ik had een nieuwe game gevraagd. Maar het shirt is ook heel mooi, hoor mam!’ ‘Ga maar even in de keuken kijken, daar is nog een cadeau’ lachte zijn moeder. Freddie rende naar de keuken. ‘Oei, wat een groot pak’ riep hij. ‘Maak maar open’ zei zijn vader. Vader, moeder en Nellie muis waren ook naar de keuken gelopen. ‘Het is een fiets, een nieuwe fiets!’ gilde Freddie. ‘Jeetje, mam, pap. Bedankt !! Mag ik er meteen mee naar buiten?’

‘Misschien kan je eerst de kaarsjes op de taart uitblazen’ zei mevrouw muis. ‘En je even aankleden’ zei Nellie. ‘Of ga je in je pyjama fietsen? Dat zullen de buren leuk vinden.’

Lachend liepen ze terug naar de kamer. Moeder muis pakte de taart uit de koelkast en stak de kaarsjes aan. Zij liep ook naar de kamer, met de taart. ‘In één keer uitblazen, Fred’ riep Nellie.’Dan mag je een wens doen.’ Freddie ademde diep in. ‘Pfffft’  blies hij. Alle kaarsjes gingen uit. ‘Eigenlijk zonde’ zei mevrouw muis. ‘Dat ze maar zo kort gebrand hebben.’

‘Wat heb je gewenst, Freddie?’ vroeg Nellie nieuwsgierig. ‘Dat is geheim’ antwoordde Freddie. ‘Maar het is geen nieuwe fiets. Want die heb ik al. Helemaal TE GEK !!’